De ringendrager

 

In ongeveer een derde van de huwelijksceremonies reikt de trouwambtenaar de ringen aan. Op de tweede plaats staan de bruidsmeisjes en – jongens. Van piepklein, vaak eigen kindjes die nog nauwelijks kunnen lopen, tot, op zijn Amerikaans, volwassen vriendinnen. Soms wordt een oma de eretaak toebedeeld, of een vader ( omdat de moeders al mee zijn geweest met de jurk uitzoeken).  Het hoogst scoren de neefjes en nichtjes tussen de 4 en 8 jaar. Het laten geven van de ringen door kleine kinderen kan ondanks goede voorbereidingen soms toch mislopen.

Op het moment suprême wordt het enthousiaste bruidsjonkertje door verlegenheid overmand of is dochterlief net in slaap gevallen. Sommigen drukken snel het kussentje in de handen van de bruid of gom en snellen weg, anderen zien huilend op het laatste moment van hun glansrol af.

En heel soms pakt het bruidskind zijn of haar ‘ moment of fame’  en maakt er een echte show van waarbij iedereen smelt. Aan de andere kant herinnert Guusta zich ook nog goed een bruidsmeisje dat weigerde de ringen af te geven. Het eindigde in een ordinaire vechtpartij waarbij de vader van het weigerbruidsmeisje haar knuistje met geweld opende. Uit pure woede trok het kleine draakje daarna de sluier van het hoofd van de bruid. Iedereen ontzet.

Heel soms wordt een dier als ringendrager ingezet. Soms zijn dat ervaren professionals zoals de roofvogels die je kunt inhuren om de ringen aan te vliegen. Hiermee gaat eigenlijk zelden iets mis, of het moet die ene keer zijn dat de uil met de ringen aan de poot besloot de boom in te vliegen en de uitgestoken handschoen van de bruidegom te negeren. Het kostte veel geduld en Marian ziet nog de ontzetting bij de aanwezige kinderen toen de uil met een dood kuikentje werd gelokt.

We hebben in de loop der jaren een konijn, een paard, een cavia, een rat en vooral heel veel honden als ringendrager gehad. In de meeste gevallen was het een kwestie van de strik om de nek losmaken en de ringen eraf halen. De meeste huisdieren lieten dat gewillig toe, een enkeling protesteerde grommend maar altijd kwam het goed.

Eén hond zorgde voor veel consternatie. Nadat de boxer tijdens de eerste helft van de speech met zijn opvallende gehijg de aandacht op zich had gevestigd kwam in het officiële deel zijn echte optreden. Hij werd door de moeder van de bruid aan het begin van de loper gezet. De ringen zaten met een touwtje om zijn nek. De bruidegom riep zijn naam en hij wandelde naar hem toe. Halverwege echter irriteerde zijn vrachtje hem en hij schudde wild met zijn kop heen en weer. Het touwtje schoot los, de ringen vlogen door de zaal en belandden tussen de stoelen. Het duurde ruim een kwartier voordat ze gelukkig gevonden werden.

COLUMNS