Aanzoek: de piepende ring

Als trouwambtenaar hoor je vaak prachtige aanzoekverhalen. Sommige zijn ronduit spectaculair. Veel aanstaande bruidegommen gaan op de knie op oogverblindende plekken op de wereld. Sommige aanzoeken ogen misschien simpel maar ze blinken uit door originaliteit. In de laatste categorie valt het aanzoek van Marco.

Met hun metaaldetector scanden hij en zijn vriend Thijs regelmatig het strand van Katwijk. Op zoek naar ‘schatten’. Vriendin Karen snapte weinig van deze hobby die vooral veel tijd kostte en buiten wat euro’s, een enkel zilveren hangertje of wat oud ijzer nauwelijks iets opleverde. Ze vergezelde haar vriend dan ook bijna nooit. Alleen bij heel mooi weer.

Die zondagnamiddag was het echter somber. Karen had dan ook geen zin om mee te gaan toen Marco dat vroeg. Hij drong aan. Thijs was verhinderd, Karen mocht zijn metaaldetector  gebruiken. Dan kon ze zelf eens ervaren hoe leuk deze hobby was.  Ze gaf met tegenzin toe.

Wat Karen niet wist was dat Marco een bijzonder aanzoek had voorbereid. Vriend Thijs zat in het complot. Hij verstopte de ring in een plastic zakje in het zand vlakbij een strandpaal. Daarna verschanste hij zich met de champagne in de duinen. Marco leidde Karen onopvallend richting de strandpaal. En jawel: “ Ik heb iets, riep ze bijna triomfantelijk, krijg nou wat! Een gouden ring!”

Maar meteen erna besefte ze al dat ze die niet kon houden. Die moesten ze naar de politie brengen, misschien was het wel een trouwring! Daar was Marco het mee eens.. “Staat er wat in?” vroeg Marco. Ze keek en langzaam las ze voor: “ K & M voor altijd samen. Hè…nou ,dat is ook toevallig!” Op dat moment viel Marco op de knie en bij haar het kwartje. Er (terecht) van uitgaande dat er Ja gezegd was kwamen Thijs en zijn vriendin joelend uit de duinen hollen ,de bubbles daarbij tot grote hoogte stuwend. Er bleef voor alle vier nog precies één slok over om te toasten op de toekomst van het bruidspaar.